Tomasz Bartuś

Tomasz Bartuś

UWAGA!!! materialy w tworzeniu

Często fizyczne procesy mają preferowaną orientację. Na przykład, u ujścia rzeki gruboziarnisty materiał osadza się szybciej, w momencie kiedy drobny materiał jest niesiony dalej i osadza się na w dalszej odległości. A zatem, przy brzegu mamy osadzony materiał grubszy a dalej drobniejszy. Kiedy interpolujemy wartość w punkcie, położonym 100 meterów od brzegu ale w kierunku równoległym do lini brzegowej będzie bardziej prawdopodobne, że wartrość będzie podobna niż w przypadku obserwacji w kierunku prostopadłym do brzegu. Anisotropia pozwala na uwzględnienie zjawiska trendów podczas interpolacji wartości patrametru w węzłach siatki interpolacyjnej "grid".

Zwykle, punkty w pobliżu węzłów siatki grid mają większą wagę niż punkty położone w większej odległości od węzłów. Jeśli, jak w powyższym przykładzie, punkty w jednym kierunku mają większe podobieństwo niż punkty w innym kierunku, korzystnie jest przyporządkować punktom w specyficznym kierunku większą wagę w determinacji wartości parametru w węźle siatki. Współczynnik anizotropii opiera się właśnie na względnym wagowaniu.

Anizotropia jest także użyteczna kiedy dane używają zupełnie różnych jednostek w kierunkach X i Y. Na przykład, rozważając plot profilu powodziowego wzdłuż rzeki. Koordynaty X są lokalizacją mierzoną w milach wzdłuż kanału rzeki. Koordynaty Y są czasem mierzonym w dniach. Wartości Z są głębokością rzeki będącą funkcją miejsca i czasu. Czytelniej w tym przypadku byłoby gdyby koordynaty X i Y nie były rysowane w jednakowej skali (jedna jest dystansem, a druga czasem). Jedna jednostka jest różna od drugiej.

Innym przykładem kiedy anizotropia może być stosowana jest mapa izoterm średniej temperatury dnia badanego obszaru. Jakkolwiek koordynaty X i Y (długość i szerokość geograficzna) są mierzone z użyciem tych samych jednostek, wzdłuż lini wschód-zachód trendy wzrostu temperatury wzdłuż szerokości geograficznej (W-E) (0X) są bardzo podobne. Wzdłuż osi N-S (0Y) trendy wzrostu temperatury zmieniają się dużo szybciej. Kiedy tworzymy siatkę interpolacyjnš grid, może być korzystnie zadać większą wagę danym wzdłuż osi W-E niż wzdłuż osi N-S. W czasie interpolacji węzłów sieci, obserwacje leżące na kierunku W-E mają wtedy większą wagę niż obserwacje leżące w takiej samej odległości w kierunku N-S.

Ustawienia anizotropii (w programie Surfer) sprowadzają się do ustawienia współczynnika (ang.: Ratio) i kąta (ang.: Angle).

Współczynnik (Ratio) jest maksymalną wartością badanego parametru podzieloną przez wartość najmniejszą. Współczynnik anizotropii mniejszy od 2 jest uważany za łagodny, kiedy współczynnik anizotropii jest większy od 4 jest uważany jest za ostry (ciężki). Zwykle kiedy wsp. anizotropii jest większy od 3 efekt jest wyrażnie zauważalny na mapach grid.
Kąt (Angle) jest preferowaną orientacją (kierunkiem) głównej osi w stopniach.