SEMINARIUM DYPLOMOWE

Na seminarium dyplomowym poruszane są kwestie merytoryczne, retoryczne i prawne dotyczące prac dyplomowych. Omawiane są też kwestie autoprezentacji i prezentacji oraz sposobu oddziaływania na audytorium. Na seminarium ćwiczymy też prezentacje prac dyplomowych prowadząc konstruktywne dyskusje nad ich formą oraz kwestiami psychologicznymi prezentacji i autoprezentacji.

PODSTAWOWE REGUŁY JAKIE WARTO PRZESTRZEGAĆ PODCZAS PREZENTACJI I OBRONY PRACY DYPLOMOWEJ

  1. Przygotować prezentację w postaci wydruków (8-12 stron/slajdów, w których rozwijamy najlepiej metodą "TOP-DOWN" temat pracy: określenie tematu i głównego celu pracy, rozwinięcie w postaci wiązki celów i celów pobocznych; następnie przechodząc od celów zaczynamy prezentację naszego rozwiązania i ogólnie przytaczamy i omawiamy główne technologie, algorytmy, metody zastosowane w pracy, kwestie merytoryczne wyszczególniamy w punktach, w postaci wykresów, rysunków i tabel w odniesieniu najważniejszych osiągnięć pracy oraz ew. porównań z wynikami innych prac; w świetle zaprezentowanych metod; skupiamy się na omówieniu własnego rozwiązania, podejścia, metody, algorytmu i możliwie staramy się go porównać z wynikami innych prac i jeśli to możliwe wskazać atuty swojego rozwiązania; na końcu podsumowujemy osiągnięcia swojej pracy wskazując na osiągnięcie założonego celu pracy) w 4 egzemplarzach dla:
    • Przewodniczącego komisji
    • Recenzenta
    • Promotora
    • siebie
  2. Prezentacji papierowej może towarzyszyć prezentacja komputerowa przygotowana i uruchamiana najlepiej na swoim notebooku (ze względu na ograniczony czas). Na notebooku najlepiej pokazać pewne materiały towarzyszące pracy w formie filmu lub prezentacji, która w 2-3 cyklach pokazuje najważniejsze osiągnięcia pracy, przykłady lub efekty działania skonstruowanych metod czy algorytmów. - Ewentualną prezentację komputerową uzgodnić ze swoim promotorem i upewnić się, że sprzęt (np. projektor) będzie dostępny i wszystko będzie działać bez tracenia czasu na uruchamianie systemu itp.
  3. Mówić głośno, zdecydowanie i wyraźnie, nie czytać prezentacji, ale stopniowo od ogółów do szczegółów rozwijać punkty i rzeczowo omawiać rysunki, tabele, wykresy zobrazowane na kartkach lub slajdach.
  4. Używać form bezosobowych podczas prezentacji (np. w pracy rozważono, przeanalizowano, wykorzystano, zrobiono) [dążąc do profesjonalizmu i skromności w prezentacji] za wyjątkiem kwestii wyrażających osobisty stosunek oraz własną fascynację lub pasję tematem, wtedy można powiedzieć: Było dla mnie ciekawym odkryciem... Bardzo byłem zadowolony z ... Swoje spostrzeżenia chciałbym krótko zilustrować na przykładzie... Podkreślanie ja/my/moja/nasza w co drugim zdaniu nie oddziaływuje zwykle pozytywnie na audytorium. Trudno też wtedy podkreślić swój osobisty stosunek do pewnych kwestii w pracy, do których byśmy chcieli zająć taki stosunek.
  5. W trakcie prezentacji rozpocząć prezentację od przedstawienia celu pracy i go dalej rozwijać opisując stopniowo sposób jego osiągnięcia za pośrednictwem wykonania różnych doświadczeń, analiz, rozważając różne możliwości, metody, algorytmy i wiedzę teoretyczną...[wskazując pośrednio swoją erudycję i wiedzę]. Warto też pokazać najważniejsze swoje wnioski i spostrzeżenia - gdyż świadczą one o inteligencji prezentującego. Następnie przechodzimy do opisu swojego rozwiązania, metody, algorytmu, specyficznego podejścia... Potem wyraźnie podać, co udało się w pracy osiągnąć, wato te wyniki również porównać z innymi pracami i następnie na tej podstawie, jakie wnioski zebrano i na końcu podsumować osiągnięcia w nawiązaniu do tematu i celu pracy.
  6. W trakcie prezentacji starać się odkryć przed komisją to, czego się nauczyłem/am, jakie doświadczenia przeprowadziłem/am, jakie ciekawe i nowatorskie algorytmy zastosowałem/am lub rozwinąłem/am. Nie prowadzić prezentacji w formie wykładu dla komisji, gdyż może ona podświadomie odczuć, że jest pouczana i uświadamiana przez dyplomanta..., a nie taki jest cel tej prezentacji, gdyż członkowie komisji dyplomowej mają dużą wiedzę w tym zakresie (no może poza pewnymi specyficznymi dla pracy szczegółami, którymi warto zaciekawić komisję). Wobec tego [szczególnie jeśli mamy osobowość dominującą] warto unikać czasowników definiujących takich jak: X jest ..., Mamy Y ... Lepiej otwierać, pokazywać i rozszerzać możliwości, pokonywać i przesuwać granice, pokazywać zafascynowanie i pasję tematem mówiąc, np. „X rozwijał się od ...”, „W dzisiejszych czasach mamy już możliwość korzystania z ...”, „W swojej pracy wykorzystałem ...”, „Ze względu na duży obszar tematu w pracy skupiłem się nad ...” Nie wchodzić w zbytnie szczegóły i nie czytać wzorów, ale wskazywać na istotne kwestie w przygotowanej prezentacji...
  7. Unikać takich wyniosłych określeń, jak „Oczywiście...”, „Jak wiemy...” oraz takich sugerujących pouczanie „Trzeba...”, „ Musi...”, „ Należy...”, „ Powinno się...”
  8. W trakcie prezentacji warto dostrzegać osoby w audytorium i reagować na ich specyficzne potrzeby czy też zgłaszane przez nich kwestie, które są dla nich ważne, i zajęcie stanowiska czy wyjaśnienie ich może znacznie podnieść stopień odbioru i zadowolenie z jej wysłuchania. Nawiązuje, odpowiadaj, reaguje, rozpoznawaj potrzeby, interesy audytorium. Pokaż swoją pasję i swoje zdanie, dodaj pasję i uśmiech, różnicuj melodię, siłę i tempo wypowiedzi. Szanuj zdanie innych, nawet jeśli się z nim nie zgadzasz. Próbuj podjąć konstruktywną dyskusję - najlepiej zadając jakieś pytanie. Stawianie pytań w trakcie prezentacji, zwiększa uwagę audytorium! Słuchaj uważnie, umiej słuchać i wsłuchać się w kwestie poruszane przez twojego rozmówcę - rozpoznaj jego ukryte potrzeby za słowami. Autoprezentacja
  9. Przed obroną warto nagrać sobie kilkakrotnie swoją prezentację, wysłuchać i odnotować błędy formy wypowiedzi, próbując je skorygować. Prezentację przedstawić koledze, koleżance, rodzinie, swojemu promotorowi oraz na seminarium dyplomowym prosząc o spostrzeżenia i krytykę oraz podejmując konstruktywną dyskusję.