Znajduje się tutaj sześć sztolni, które „idą ku południowi w górę, jedna nad drugą”. Czwarta od stóp Ornaku licząc to „Czarne Okno”, której dokładny plan sporządził mierniczy Knorr. Na mapie Stefana Zwolińskiego znajduje się także szyb, o którym brak jest jakichkolwiek informacji. M. A. Liberak w wymienionej już publikacji z roku 1927 pisze:
„(...)Podczas mej bytności w tym miejscu w roku bieżącym znalazłem dwie sztolnie, które jeszcze istnieją, do kilku metrów nie zasypane, a w dolnej nawet można było z trudem kilkanaście metrów w głąb się posunąć. Sztolnie te według opisu leżały nad wybraną już dawniej żyłą rudy srebrnej i miedzianej. Na miejscu dawnej sztolni srebra i miedzi, które już zastałem całkiem zasypane, są tylko stosy rumowisk, leżące prawdopodobnie wokół względnie u dołu tych sztolni, które niegdyś tam były. Wejścia żadnego nie znalazłem(...)”.
W innej pracy p.t. „Itinerarium po śladach robót górniczych” Antoni Gaweł pisze o swoich poszukiwaniach kopalni w Żlebie Pod Banie:
„(...)Poniżej miejsca, gdzie w potoczku skała amfibolitowa z wypryśnięciami pirytu formuje wysoki próg, należy bacznie przeszukać południowe zbocze żlebu, gdyż w nim znajduje się duża, dość dobrze zachowana sztolnia. Jej wlot leży o 10 m nad dnem potoczku wśród zarośli pod grupą dobrze wyrosłych smreków.(...) O zasięgu tych robót można też wnioskować na podstawie rozmieszczenia w okolicznym lesie zapadlisk powstałych nad pustaciami. Są one tak liczne, że rejon leśny nosi nazwę „Dziurawe”. U samego progu skalnego istnieją niewyraźne ślady następnej sztolni (...) Koniec chodnika podziemnego znaczy lejkowata pinga po dawnym szybiku wentylacyjnym. Na południowym zboczu tej dolinki znajduje się w lesie mały zasypany szybik.(...) Posuwając się potoczkiem w górę natrafia się na wylot jeszcze jednej sztolni znajdującej się prawie tuż nad wodą w prawym zboczu (...) Poza „Czarnym Oknem” główny teren eksploatacji w żlebie Podbanie znajdował się na północnym zboczu żlebu na terenie lasu w miejscu, gdzie jego granica łagodnym łukiem wcina się najdalej ku południowi (...)”.
Jak wynika z powyższych opisów, znalezienie części sztolni nie powinno sprawić większego kłopotu .Należy jednak podkreślić, iż powyższe cytaty pochodzą z publikacji sprzed wielu lat.