Uzwojenia stojanów maszyn klatkowych wykonuje się z przewodów nawojowych, natomiast uzwojenie wirnika tworzą pręty (miedziane, aluminiowe, mosiężne lub brązowe) nieizolowane, o dużym przekroju, całkowicie wypełniające żłobek (na ogół półzamknięty lub zamknięty), przy czym wystające poza rdzeń części poszczególnych prętów są ze sobą połączone po obu stronach pierścieniami zwierającymi czołowymi. Tego typu uzwojenie wirnika nazywa się uzwojeniem klatkowym wirnika.

Elementy konstrukcyjne-kadłub maszyny wykonuje się jako odlew (żeliwny lub ze stopu aluminiowego). W większych maszynach kadłub wykonuje się jako konstrukcję spawaną. Rdzeń stojana umieszcza się w kadłubie maszyny, natomiast rdzeń wirnika – w maszynach małych bezpośrednio na wale, zaś w większych maszynach – na piaście. Właściwe położenie wirnika w stojanie maszyny zapewniają dwie tarcze łożyskowe- w których osadzone są łożyska