ETAPY PROCESU PRACY

W każdym procesie pracy można wyodrębnić charakterystyczne 3 etapy:

  1. percepcję napływających do człowieka informacji,
  2. gromadzenie, przechowywanie i przetwarzanie informacji w ośrodkowym systemie nerwowym człowieka oraz wydobywanie z nich użytkowych danych,
  3. podejmowanie decyzji i ich wykonywanie.

O procesach zbierania informacji będzie mowa w rozdziale poświęconym systemowi informacyjnemu człowieka (rozdział...12).

Zjawiskom przetwarzania informacji towarzyszą procesy: gromadzenia ich, przechowywania w pamięci oraz procesy twórcze. Wyodrębnia się pięć podstawowych funkcji przetwarzania informacji przez człowieka:

  1. Czyste postrzeganie. Informacja z otoczenia ulokowana jest w obszarze czuciowym i kończy się w świadomości. Informacje przetwarzane są raczej w całości.
  2. Czyste działanie. Informacja pochodzi ze świadomości (przechowywana) i powoduje wykonywanie przez efektory (elementy wykonawcze człowieka) pewnych czynności w otoczeniu.
  3. Reakcja świadoma. Informacja z otoczenia przechodzi do świadomości przez narządy czuciowe. Miesza się tam z motywacjami i wywołuje działanie w otoczeniu w postaci odruchów warunkowych efektorów (mięśni).
  4. Reakcja nieświadoma. Informacja pochodząca z otoczenia nie wnika do świadomości lecz powoduje działania w otoczeniu przez odruchy bezwarunkowe (np. łaknienie, ochronne napinanie mięśni śródusznych na skutek hałasu).
  5. Refleksja. Informacja nie zaczyna się i nie kończy w otoczeniu. Pętla obiegu informacji zamyka się w obszarach: czuciowym, świadomości, motorycznym i nieświadomości.

Ośrodkowy system nerwowy człowieka może pełnić również funkcje zwane wyższymi. Są to: abstrakcyjne myślenie (heurystyka), formowanie pojęć, emocje, świadomość, myślenie, pamięć, kojarzenia oraz podejmowanie decyzji.

Świadomość jest problemem nadal trudnym do określenia: czym jest, na czym polega, jaka jest jej natura, jaka relacja do zjawisk biologicznych i gdzie jest zlokalizowana.

Świadoma reakcja angażuje korę mózgową i jest powolna. Człowiek zaopatrzony jest w tzw. odruch bezwarunkowy, który zachodzi szybciej niż pojawia się świadomość zagrożenia. Odruch ten polega na:

Odruch może być formowany bardzo szybko, występuje bowiem mechanizm uczenia się odruchu warunkowego poprzez kształtowanie reakcji, zapamiętywanie doświadczeń.

Pamięć człowieka nie jest jeszcze zlokalizowana. Ma charakter rozproszonego śladu. Ubytek jakiejkolwiek części komórki nerwowej powoduje spadek sprawności pamięci jako całości, a nie wybiórczo. Istnieje wiele hipotez: jedną z nich jest hipoteza hologramu - z każdego kawałka hologramu można odczytać obraz całego przedmiotu, zarejestrowanego na hologramie. Stopień dokładności odtwarzania zależny jest od tego jak duży fragment hologramu jest użyty. Drugą hipotezą jest chemiczna natura pamięci. Pamięć ma następujące własności: przechowywanie, utrwalanie i odtwarzanie napływających informacji. Charakteryzowana jest przez:

Rozróżnia się następujące rodzaje pamięci:

Istnieje dynamiczna koncepcja pamięci - tzn., że występuje trwałość śladów pamięciowych, które nawet po utracie przytomności, a nawet hibernacji zachowują aktualność. Zapominanie jest uzasadnione biologicznie, w przeciwnym razie występowałby brak rozróżniania teraźniejszości i przyszłości.

Podczas przetwarzania informacji i podejmowania decyzji, człowiek wyobraża sobie cele, zadania oraz sposoby realizacji, rozpoznaje problemy. Wykonuje zatem procesy myślowe, czyli transformacje informacji pomiędzy zadziałaniem bodźca a reakcją na niego. Rozróżnia się myślenie typu:

Poszukiwanie i tworzenie informacji wchodzi w zakres zachowania poznawczego. Wydobywanie pojęć z magazynu wewnętrznego człowieka i przetwarzania ich w nowe treści tworzy zachowanie symboliczne. Zachowanie poznawcze uzależnione jest od wątpliwości, rozterki, sprzeczności, niezgodności dezorientacji, warunków psychicznych człowieka.

Możliwe sposoby działania, jakimi dysponuje człowiek są realizowane w procesie decyzyjnym. Proces powstawania decyzji jest procesem silnie uwarunkowanym. Dużą rolę odgrywa w nim potencjał bodźca informacyjnego:

Konsekwencją podjętej decyzji jest jej rezultat - zadziałanie. Może być:

Decyzja jest procesem bardzo skomplikowanym. Głównym jej czynnikiem są procesy intelektualne. Zadaniem decyzji jest: analizowanie, selekcjonowanie i syntetyzowanie. Podejmowanie decyzji jest konieczne wówczas, gdy nie ma jednoznacznego przyporządkowania między sygnałem a reakcją. Można wyróżnić cztery takie sytuacje:

  1. sytuacja wyboru - gdy istnieje możliwość pojawienia się więcej niż 1 sygnału lub więcej niż 1reakcji. TR jest dłuższy niż przy reakcjach prostych. Występuje tu selekcja i klasyfikacja sygnałów oraz zasada przewidywania kiedy proces rozpoznania ulega skróceniu, a reakcje stopniowo się automatyzują. Może pojawiać się reakcja ciągle taka sama, mimo zmiany sygnału. Nazywane to jest tendencją perseweracyjną.
  2. sytuacje złożone - należy uwzględnić równocześnie więcej niż 1 źródło informacyjne lub wykonać więcej niż 1 reakcję. W przypadku podejmowania decyzji człowiek stanowi układ jednokanałowy. Mogą występować czynności przebiegające automatycznie (wprawa, śledzenie).
  3. preferencja - sygnały, które człowiek oczekuje, odbiera szybciej.
  4. sytuacje probabilistyczne - czynności wykonywane przy obniżonym poziomie informacyjnym - informacji niepełnych, niepewnych, mniej lub bardziej prawdopodobnych. Decyzje mają wówczas jedynie wartość przybliżoną. Istnieje możliwość błędu. Dużą rolę odgrywa obiektywizm i subiektywizm.