Fizyka dla informatyków - Notatki w Internecie

Fizyka ciała stałego

[Kraina FCS - strona Zakładu Fizyki Ciała Stałego, Instytutu Fizyki Doświadczalnej, Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego] [Zadania]


      Kiedy pierwiastek lub zwiazek chemiczny, znajdującym się w stanie gazowym lub ciekłym, zostanie dostatecznie oziębiony, wówczas następuje jego kondensacja czyli przejście do stanu stałego, w którym położenia atomów względem siebie pozostają prawie stałe. Właściwości oraz zjawiska zachodzace w cieczach i ciałach stałych są przedmiotem badań fizyki ciała stałego. Obecnie jest to jeden z najrozleglejszych obszarów badań w fizyce. Celem fizyki ciała stałego jest nie tylko wyjaśnienie pewnych zjawisk i sformułowanie praw nimi rządzących, ale także wykorzystanie poznanych praw do przewidywania nowych zjawisk, które bez tego mogłyby nigdy nie być zaobserwowane.       Zgodnie z modelem swobodnych elektronow elektrony walencyjne atomów metalu mogą prawie swobodnie przemieszczać się w granicach próbki. Elektrony te stanowią gaz elektronowy. Energia elektronów w atomie może przyjmować tylko określone, skwantowane wartości energii odpowiadającej poziomom energetycznym i zależy od odległości elektronu od jądra atomu. W procesie powstawania ciała stałego atomy zbliżają się na odległości równe w przybliżeniu ich średnicom, w wyniku czego na elektrony znajdujące się w powłokach atomów działa nie tylko siła przyciągania własnego jądra, ale również jąder innych atomów. Nakładanie się pól elektrycznych wytwarzanych przez sąsiednie elektrony i jądra powoduje rozszczepienie poziomów energetycznych. Rozszczepione, leżące blisko siebie poziomy tworzą tzw. pasma energetyczne dozwolone, którym odpowiada już nie ściśle określona wartość, lecz pewien zakres wartości energii elektronu. Liczba poziomów energetycznych w takim pasmie jest w przybliżeniu równa liczbie oddziałujących na siebie atomów, dlatego odległości sąsiednich poziomów w paśmie są tak niewielkie, że elektron może praktycznie przyjmować dowolne położenie. Pasma energetyczne dozwolone kolejnych warstw powłoki elektronowej są tym szersze, im większa jest ich odległość od jądra, przy czym są one wzajemnie od siebie oddzielone przerwami energii wzbronionej dla elektronów.

Autorzy: Piotr Kopyt, Przemysław Musiał, Krzysztof Niemiec