Łączymy się przez puTTY:
puTTY to program dla MS Windows umożliwiający podłączenie się do serwera przez SSH i pracę na tym serwerze.
Protokół SSH umożliwia pracę w tekstowym systemie operacyjnym, np. powłoce systemu UNIX.
Aby podłączyć się do serwera musimy znać jego adres (IP), swój login oraz hasło, dzięki którym zalogujemy się
do swojego konta w systemie mając dostęp do swojego kawałka przestrzeni dyskowej.
1. Uruchamiamy program puTTY
2. W polu Host Name (IP address) wpisujemy adres serwera. W naszym przypadku jest to 149.156.111.10
3. Upewniamy się, że poni¿ej zaznaczony jest protokół SSH (port automatycznie ustawia się na 22).
4. Klikamy "Open"
5. Jeżeli program będzie pytał o zaakceptowanie klucza serwera (zdarza się za pierwszym podłączeniem),
zgadzamy się. To jest potwierdzenie serwera a nie zapisanie haseł.
6. Nastąpi połączenie i w czarnym okienku komunikaty poda już serwer. Po ukazaniu się zapytania login as:
wpisujemy swój login zatwierdzając klawiszem Return/Enter. To już jest wysyłane na serwer.
7. Serwer poprosi o hasło. Wpisujemy je pamiętając o tym, że ono się nie wyświetla na ekranie. Zatwierdzamy Return/Enter.
Jeżeli podamy poprawne dane, dostaniemy się do linii poleceń zakończonej znakiem >.
Teraz możemy spróbować wykonać jakieś polecenie, np. ls wyświetlające zawartość bieżącego katalogu.
Aby opuścić program puTTY, powinniśmy się kulturalnie wylogować poleceniem logout lub exit.
Pod żadnym pozorem proszę nie zostawiać okien z zalogowaną sesją.
Ile mam jeszcze miejsca na dysku?
Używamy polecenia quota -v. Z reguły otrzymujemy informacje ile miejsca mamy na pocztę i na pliki.
Edytory tekstu
Na serwerze dostępne są m.in. vi, pico/nano. Piszemy w pico.
Podstawowe skróty:
Ctrl-O - zapis do pliku.
Ctrl-X - wyjście.
Ctrl-K - wytnij linię
Ctrl-U - wklej linię. Odpowiednikiem polecenia kopiuj będzie więc wciśnięcie Ctrl-K i Ctrl-U, potem tą linię można jeszcze gdzieś powklejać.
Jak najszybciej wyjść z vi:
ESC : q ! enter
Program Pine:
Aby wrócić z czytania wiadomości do menu, wciskamy przecinek (klawisz <).
W przypadku używania szczególnie antycznych terminali (ktokolwiek jeszcze chciałby ich używać)
czasami musimy wcześniej wcisnąć i zwolnić CTRL.
Przekierowanie maila
Jeżeli chcemy przekierowac wiadomości z konta na inne konto e-mail, należy w swoim katalogu domowym
utworzyć plik .forward (z kropką na początku - plik ukryty) zawierający tylko adres, na który mają być przekazywane
wiadomości.
Znajdź plik w bieżacym katalogu
ls -al | grep nie
wyświetli wszystkie pliki, których nazwa zawiera słowo "nie".
Często zapominane informacje do powłoki:
0. Użycie znaku $
- Zapisując do zmiennej nie używamy znaku $:
zmienna=4
Nie używamy tu również spacji, bowiem gdybyśmy to zrobili, powłoka próbowałaby uruchomić "zmienna" jako polecenie z argumentami "=" i "4".
Pozyskując zawartość zmiennej używamy znaku $:
echo $zmienna
Gdybyśmy jednak nie użyli $ odczytując zmienną, powłoka potraktowałaby "zmienna" albo jak uruchomienie programu, albo parametr dla innegu (tu echo).
1. Łańcuch tekstowy ujęty w znaki "" - podwójny cudzysłów - jest traktowany dosłownie za wyjątkierm następujących znaków:
- \ - wprowadza znak zarezerwowany, np. \$ - znak $.
- $ - wprowadza do łańcucha zawartość zmiennej, stosowane jak zmienna
- ` - tekst ujęty w znaki `` (odwrócony apostrof) traktowany jest jak polecenie, które jest wykonywane a jego wynik podstawiany w to miejsce.
Jeżeli nie chcemy, aby się to działo, używamy zamiast znaków " znaków ' - apostrofu.
2. Zmienne specjalne:
$0 - nazwa aktualnego skryptu
$1 ... $9 - kolejne parametry programu
$@ - Wszystkie parametry oddzielone spacjami, w tcsh równoznaczne z $*.
$# - ilość parametrów przekazanych do skryptu. Jeżeli mamy w planach ile użytkownik powinien ich przekazać, mozemy szybko to sprawdzić. Nie występuje w starszych wersajach.
$? - kod, jaki zwróćił ostatnio uruchamiany program. Można dzięki niemu szybko szacować czy wykonanie zakończyło się poprawnie (tradycyjnie 0).
$$ - Identyfikator procesu bieżacej powłoki - rzadko używane