.:Procesy w systemie LINUX:.
.:Podstawowe polecenia LINUX:.
chmod - polecenie zmieniające
prawa dostępu do plików/katalogów.
chmod (-R) |
[kto] |
[operator] |
[prawa] |
plik/katalog |
|
u |
+ |
r |
|
|
g |
- |
w |
|
|
o (a) |
= |
x |
|
|
|
|
|
|
Objaśnienia:
-R - dopisujemy, gdy zmieniamy prawa dla katalogu,
u (user) - użytkownik, g (group) - grupa, o(a) (all) - wszyscy
+ - dodanie praw, - - odjęcie praw, = - nadanie praw
r (read) - czytanie, w (write) - pisanie, x (execute) - wykonywanie
X - prawo wykonywania tylko wtedy, gdy plik jest katalogiem
Edytor VII jest edytorem, który może pracować na każdym typie tenninala;
nawet na terminalach, które nie umożliwiają realizacji edycji pełnoekranowej -
w takim przypadku VI pracuje jako edytor liniowy
VI jest dostarczane wraz z systemem operacyjnym UNIX (LINUX); oznacza to,
że na jakimkolwiek sprzęcie UNIX'owym byśmy nie pracowali VI jest zawsze dostępne.
Niezależność edytora VI od klawiszy funkcyjnych powoduje, że użytkownik nie napotyka
na żadne kłopoty jeżeli kiedyś zmuszony będzie korzystać z jakiejś "egzotycznej" klawiatury
Organizacja edycji
Edycja tekstu za pomocą edytora VI odbywa się na dwóch płaszczyznach. Płaszczyzna
wyższa zwana płaszczyzną komend to ten poziom edycji, na którym znajdujemy się zaraz po
uruchomieniu edytora. Na płaszczyźnie tej klawisze literowe mają swoje znaczenia funkcyjne,
a nie są po prostu literami. Aby przejść do płaszczyzny niższej zwanej
płaszczyzną wprowadzania należy wcisnąć na poziomie komend jedną z liter powodujących
przejście do wprowadzania. Klawisze te to a,i,o,O, a ich znaczenie zostanie omówione za
moment. Powrót z płaszczyzny wprowadzania na płaszczyznę edycji następuje poprzez
wcisnięcie klawisza ESC.
a - append (dopisuje tekst za kursorem)
i - insert (dopisuje tekst przed kursorem)
o - open (dopisuje tekst w nowej linii)
Dobrym sposobem przetestowania na której plaszczyźnie jesteśmy jest wciśnięcie klawisza
ESC. W przypadku gdybyśmy znajdowali się na płaszczyźnie komend rozlegnie się brzęczyk.
Za pomoca VI można edytownć jednoczesnie wiele plików. Jednakże jednorazowo na ekranie
przetwarzany jest tylko jeden. Aby po wywołaniu "VI file1 file2 file3"
przejsć z edycji pliku file1 do edycji pliku file2 należy z płaszczyzny komend użyć
polecenia :n. W przypadku gdy chcemy dołączyć do listy przetwarzanych plików nowy plik
używamy komendy :e. Informacje o tym jakie pliki są aktualnie edytowane uzyskamy poprzez
komendę :args. Przenoszenie tekstu pomiędzy plikami odbywa sie poprzez bufory robocze
(może ich być do 26-ciu)
Szybkie poruszanie się po tekście umożliwiają znaczniki tekstu (w jednym pliku do 20
znaczników).
Często używaną sekwencję klawiszy możemy zdefiniować jako makro klawiszowe.
Sekwencji takich w VI może być dowolna ilość.
Podział pliku na zdania, ustępy i sekcje pozwala na bardzo efektywie przetwarzanie tekstu.
Przegląd podstawowych poleceń VI dla początkującego użytkownika:
WYWOŁANIE VI:
VI
OPUSZCZENIE VI:
Z zapamiętaniem zmian: ZZ
Bez zapamiętania zmian: q!
ZAPAMIĘTANIE ZMIAN W TRAKCIE EDYCJI:
:w
WYKONANIE KOMENDY SHELLA: :!
STRONICOWE PRZEGLĄDANIE EKRANU:
do przodu: d
do tyłu: u
PORUSZANIE SIĘ PO PLIKU:
w lewo: h
w prawo: j
do góry: k
na dół: l
na początek linii: 0,^
na koniec linii: $
do linii o numerze #: #G (np 1G 20G 25O itd.)
DOPISYWANIE TEKSTU:
na prawo od kursora: a
na lewo od kursora: i
poniżej linii z kursorem: o
powyżej linii z kursorem: O
KASOWANIE TEKSTU:
pojedynczego znaku: x
pojedynczego słowa: dw
całej linii: dd
do końca linii: d$
do początku linii: d0
POPRAWIANIE TEKSTU:
pojedynczego znuku: r
pojedynczego słowa:cw
całej lini: cc
ODWOŁYWANIE ZMIAN (UNDO):
odwołanie ostatniego polecenia: u
wszystkich poleceń: :e!
SZUKANIE LAŃCUCHA ZNAKÓW:
do przodu: /
do tyłu: ?
ZNACZNIKI TEKSTU:
postaw znacznik # na bieżącej m# (# = a..m np ma, mb itd.)
pozycji kursora
ustaw kursor na znaczniku # (# = a..m np 'a,'b itd.)
ZAPAMIĘTYWANIE TEKSTU DO OBSZARU POMOCNICZEGO (YANK):
pojedynczego słowa: yw
całej linii: yy
do końca linii: y$
DOPISYWANIE TEKSTU Z OBSZARU POMOCNICZEGO (PUT):
po kursorze: p
przed kursorem: P
WŁĄCZENIE NUMERACJI LINII: :set number
WYŁACZENIE NUMERACJI LINi: :set nonumber
Do góry