Większość polskich badań naukowych za granicą prowadzona jest indywidualnie lub w małych grupach nie zróżnicowanych dyscypliną naukową. Na tym tle wyróżniają się wyprawy polarne organizowane przez Polską Akademię Nauk na Spitsbergen i do Stacji im. Arctowskiego w Antarktyce, a także niektóre uniwersyteckie wyprawy archeologiczne wspierane geologami. Dorobek kontraktów geologicznych zorganizowanych w drugiej połowie XX wieku przez Komitet Nauki i Techniki, Państwowy Instytut Geologiczny, Centralny Urząd Geologii wraz z podległymi mu przedsiębiorstwami, Geopol i inne centrale handlu zagranicznego został omówiony w monografii „Polscy geolodzy na pięciu kontynentach”. Wraz z reorganizacją geologii w Polsce działalność eksportowa zamarła. Ostatnio zaznacza się samorzutna współpraca kilku ośrodków naukowych w wielodyscyplinarnych badaniach prowadzonych w południowym Peru, która będzie omówiona w niniejszym artykule. Od roku 2006 współpraca przybrała formę Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru (PWNP), nad którą przyjął patronat JM Rektor AGH, prof. Antoni Tajduś.