Budowa Geologiczna Czerwonej Planety.

Na Marsie znajdują się co najmniej dwa rodzaje terenu - gęsto usiane kraterami wyżyny południa i wulkanicznego pochodzenia niziny północy. Zaledwie kilka kraterów występujących na obszarach północnych sugeruje, że jest to teren młodszy.

Mars nie poosiada tektonicznych płyt kontynentalnych. Skorupa planety jest prawdopodobnie gruba, twarda i niezbyt skłonna do ruchu, co może tłumaczyć, dlaczego właśnie tutaj mamy jedne z najwyższych wulkanów w całym Układzie Słonecznym. Lawa wydostająca się z głębin na zewnątrz zastyga w okolicach kalder, ciągle powodując podwyższanie się góry. Obok kraterów i wulkanów na Marsie mamy do czynienia również z kanionami większymi niż jakiekolwiek na Ziemi oraz różnego rodzaju śladami po korytach i rowach, którymi kiedyś mogła płynąć woda. Być może w zamierzchłej przeszłości Czerwona Planeta była Niebieską Planetą.

Skorupa

Sięgająca na głębokość 120 km skorupa Marsa nie jest podzielona na płyty tektoniczne. Prawdopodobnie jest znacznie grubsza niż ziemska, gdyż musi "udźwignąć" niesłychanych rozmiarów wulkany.

Płaszcz

Pod skorupą znajduje się gruby płaszcz, zbudowany głównie z oliwinu. W skład tego minerału wchodzą krzem, żelazo i magnez- pierwiastki dość powszechnie występujące na wszystkich planetach typu ziemskiego. W płaszczu można również znależć tlenek żelaza.

Jądro

Marsjańskie jądro jest stosunkowo małe. Stanowi około 40% średnicy planety. W związku z niską gęstością Marsa przypuszcza się, że jego jądro jest bardziej żelazne i siarczkowo-żelazawe niż niklowo-żelazne, jak ziemskie. Słabe pole magnetyczne Marsa sugeruje raczej stałe jądro.


Dowód na istnienie wodnego świata

Sonda Mars Global Surveyor przesłała to zdjęcie jako dowód na dawną obecność potoków i strumieni płynących po zboczach kraterów. Widoczne wyżłobienia mogła utworzyć płynąca woda lub ciekły dwutlenek węgla.



Olympus Mons


Góra Olimp jest najwyższą górą w całym Układzie Słonecznym. Jej szczyt wznosi się na wysokość 27 km ponad przylegający teren, a jej podstawa ma około 550 km średnicy.
Dane obserwacyjne sondy Mars Global Surveyor sugerują, że ten tarczowy wulkan po raz ostatni wybuchł 10 - 20 mln lat temu.