Niech
będzie grafem prostym bez izolowanych krawędzi i z co najwyżej jednym izolowanym
wierzchołkiem. Dla danej liczby naturalnej k, k-ważenie grafu
definiowane jest jako
dowolne odwzorowanie
. Siłą nieregularności grafu
,
, nazywamy najmniejszą liczbę naturalną k taką, że istnieje
k-ważenie grafu
, dla którego
dla wszystkich par różnych wierzchołków
. Można łatwo zauważyć, iż
dla wszystkich grafów d-regularnych,
, rzędu n. Faudree i Lehel sformułowali następująca hipotezę.
Istnieje absolutna stała c taka, że
 |
(1) |
dla każdego d-regularnego grafu
,
, rzędu n.
Udało im się jednak jedynie pokazać, iż
dla grafów regularnych.
Około 15 lat później duży krok naprzód został uczyniony przez
Frieze'a, Goulda, Karonskiego i Pfendera.
Niech
będzie d-regularnym grafem rzędu n bez izolowanych
krawędzi i wierzchołków.
(a) Jeżeli
, wówczas
,
(b) Jeżeli
, wówczas
,
(c) Jeżeli
, wówczas
.
Ich wynik został ostatnio uzupełnionyy (i poprawiony w pewnych przypadkach) przez
prze Cucklera i Lazebnika.
Niech
będzie d-regularnym grafem rzędu n bez izolowanych
krawędzi i wierzchołków.
Jeżeli
, wówczas
.
Niestety, te wyniki nie dawały nawet informacji, czy
(dla grafów d-regularnych)
jest ograniczone przez jakąkolwiek liniową funkcję ze względu na
(patrz Twierdzenie (c)).
Wynika to natomiast z niedawno udowodnionego
przeze mnie twierdzenia.
Niech
będzie grafem d-regularnym rzędu n bez izolowanych wierzchołków i krawędzi.
Wówczas
Jego dowód zostanie przedstawiony podczas referatu.