Noto
Antyczne Netum zostało zbudowane przez Rzymian i szczęśliwie rozwijało się aż do XVII wieku.
Niestety, w 1693 roku zostało całkowicie zniszczone przez trzęsienie ziemi.
Odbudowano je w nowym miejscu. Giovanni Battista Landolina zaprojektował je na planie siatki, a w projektowaniu uczestniczyło wielu znamienitych ówczesnych architektów, takich jak Rosario Gagliardi , Francesco Sortino, Vincenzo Sinatra. Tak powstało arcydzieło baroku sycylijskiego.
Miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Odbędziemy krótki spacer wzdłuż głównej ulicy miasta. Ze względu na brak czasu, tym razem wnętrz nie będziemy zwiedzać.
Jeśli ktoś potrzebuje dłuższej relacji, to proszę przeczytać bardziej gadatliwego autora:
http://podroze.gazeta.pl/podroze/1,114158,9388592,Sycylia__Barokowe_miasto_Noto.html


My zaczęliśmy zwiedzanie od Porta Reale - głównej bramy.

Za nią ciągnie się Corso Vittorio Emanuele - stanowiąca główną oś miasta.
Ponieważ miasto położone jest na zboczu, odchodzące od osi uliczki z jednej strony pną się w górę, a z drugiej - spadają w dół.
Po lewej mijamy kolejno:

A po prawej

Zachwycają zdobienia balkonów (ale to jeszcze nic...)

Kolejną mijaną budowlą jest katedra - obecnie w remoncie po trzęsieniu ziemi sprzed kilkunastu lat.

Przy końcu Corso znajduje się kościół św. Dominika

Teraz trzeba poznać jeszcze boczne uliczki. Chyba najbardziej godna uwagi jest Via Nicolaci, przy której znajduje się pałac Villadorata , a zamyka ją kościół Montevergini.

Tu jest co oglądać z przodu, na bokach, a także na dole i w górze. Na ulicy widać ślady kredy. Te linie pozostały po święcie Infiorata - układania dywanu z kwiatów. Święto to ma wielowiekową tradycję, a odbywa się zazwyczaj w trzecią niedzielę maja.

Patrząc w górę widzimy przepiękne zdobienia balkonów pałacu Villadorata .

Ten barok trochę nas przytłoczył i zaczęliśmy patrzeć na obiekty trochę mniej zdobne.

Stoisko AGD przed jednym ze sklepów. To coś to nie futerały na penisy. To szpryce do nadziewania rurek serem

A do czego służy to "cóś"? Do zbierania owoców opuncji

Sprzedawca był średnio zadowolony (pooglądali, nie kupili).

Za to rzucili się na degustację i kupno różnych miejscowych przypraw i specjałów.

Kilka obrazków z ulicy - w tym typowe zajęcia miejscowej ludności męskiej