Miejska Kolej Linowa (w Krakowie ?)

    Miejski transport drogowy grzęźnie w korkach a zimą także w zaspach. Może warto więc przeanalizować w Krakowie koncepcję budowy Miejskiej Kolei Linowej (MKL) czy Tramwaju Linowego - odpornego na korki i zaspy.
    Pierwszy krok w tym kierunku wykonał kilka lat temu profesor Ryszard Tadeusiewicz, ówczesny wieloletni rektor AGH, a obecnie m.in. Prezes Krakowskiego Oddziału PAN. Podaję odsyłacz do jego artykułu: "O kolejce linowej AGH - na poważnie"

doppel1.jpg
Singapur: Kolejka "Jewel Box" między Singapurem i wyspą Sentosa zbudowana przez firmę Doppelmayr w miejsce starej, 35-letniej. Ośmio osobowe luksusowe gondole mają przewozić do 1,7 mln. pasażerów rocznie. Fotografia ze stron www.doppelmayr.com

     Zalety kolejek linowych także w transporcie miejskim lub podmiejskim (kolejki dojazdowe) docenia Steven Dale, właściciel firmy CUP (Creative Urban Projects) w Toronto. Założył on w roku 2009 witrynę internetową Gondola Project, która przedstawia rózne typy kolejek i zasady ich działania a także podaje przykłady kolei linowych.
    Steven Dale stwierdza, że wobec coraz większych problemów transporu miejskiego, kosztów terenu oraz jego zabudowania istniejącą infrastrukturą, transport linowy może stanowić bardzo interesujacą i stosunkowo niedrogą alternatywę.
    Głównym problemem jest nieznajomość zagadnienia lub posiadanie nieaktualnych informacji, czemu ma zapobiegać założona przez niego witryna.

Szereg ciekawych informacji dotyczących kolejek linowych można znaleźć w witrynie www.narciarskibiznes.pl, jest tam m.in:

Kraków mógłby być liderem wprowadzania kolei linowych do transportu miejskiego, zarówno ze względu na kłopoty komunikacyjne jak i posiadanie zaplecza naukowego właśnie w postaci Katedry Transportu Linowego AGH.

Transportowi linowemu i jego roli w komunikacji miejskiej poświęcony jest nr 12/2010 czasopisma "Transport miejski i regionalny". Są tam m.in. następujące artykuły:
  1. Tomasz Rokita, Marian Wójcik: Nowa kolej linowa dla Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie
  2. Tomasz Rokita: Tramwaj linowy jako środek transportu na lotniskach
  3. Tomasz Rokita, Marian Wójcik: Miejska kolej linowa dla Kłodzka
  4. Tomasz Rokita: Tramwaj linowy dla lotniska w Balicach
  5. Tomasz Magiera: Napowietrzne koleje linowe jako część systemu komunikacji miejskiej
  6. Tomasz Magiera: Koleje linowe jako element promocji miast
  7. Grzegorz Olszyna, Marian Wójcik: Koszty budowy ośrodka narciarskiego z urządzeniami transportu linowego w Polsce
  8. Tomasz Rokita: Kolej linowa przez Wisłę w Kazimierzu Dolnym

Szereg przykładów miejskiego transportu linowego można też znaleźć na stronach:

Strona Wikipedii poświęcona tematowi Aerial_tramway podaje następujące przykłady:

1) USA: Nowy Jork - Roosevelt Island Tramway

(49kB) (29kB)

"Tramwaj Wyspy Roosevelt'a" w Nowym Jorku to tramwaj napowietrzny (linowy), który łaczy Manhattan z Wyspą Roosevelt'a kursując ponad East River. Od czasu uruchomienia w roku 1976 był on pierwszym napowietrznym tramwajem dojazdowym w USA. Po nim powstały: Mississippi Aerial River Transit (1984) i Portland Aerial Tram (2006). W listopadzie 2010 ukończono modernizację tego tramwaju. Każdy wagon zabiera do 125 osób i wykonuje ok. 115 kursów dziennie (co 15 min. od 6-tej rano do 2.30 lub 3.30 w nocy). Szybkość wynosi ok.26 km/godz a maksymalna wysokość nad rzeką East River 76 m.

(63kB) 2) USA: Portland w stanie Oregon - Portland Aerial Tram (z Wikipedii)
Tramwaj kursuje z dzielnicy South Waterfront do kampusu uczelni Oregon Health & Science University (OHSU) zlokalizowanego na wzgórzu Marquam Hill. Uczelnia i miasto wspólnie sfinansowały budowę tego tramwaju napowietrznego. Trasa tramwaju ma 1 km długości (w poziomie) oraz wznosi się na wysokość 150 m. Podróż trwa 3 minuty. Tramwaj należy do miejskiego systemu komunikacyjnego i dostępny jest dla wszystkich chociaż jego obsługę zapewnia uczelnia. Wikipedia opisuje też szereg problemów związanych z jego budową i eksploatacją.

3) Kolumbia: Medellin - Metrocable (z Wikipedii)

(103kB)

4) Nowa Zelandia: Wellington Cable Car (z Wikipedii)

(23kB)
Algeria: Tlemcen (fotografia ze stron www.doppelmayr.com) (207kB)
USA: CityCenter Shuttle Las Vegas (fotografia ze stron www.doppelmayr.com) city_center_shuttle_las_vegas.jpg
Wielka Brytania: Birmingham Airport Sky Rail
 Kanada: Tramwaj linowy "Link" - Toronto Airport
 Meksyk: Mexico City

(15kB)
Torre de Jaume, Barcelona 		Hiszpania: Barcelona

W skład transportu publicznego w Barcelonie wchodzą: metro (9 linii, 42,6 km - drugie po Londynie co do długości w Europie), sieć autobusowa, dwie oddzielne nowoczesne linie tramwajowe i jedna historyczna oraz kilka szynowych kolei linowych (funikularów) i napowietrznych kolejek linowych.

Trasa kolejki Port Vell Aerial Tramway rozpoczyna się na zbudowanej w r.1931 stalowej wieży Torre Sant Sebastia` o wysokości 78 m i poprowadzona jest przez znajdującą się na terenie portu, jeszcze wyższą, 107 metrową wieżę Torre Jaume I (także z roku 1931) na wzgórze Montjuic.

Kolejka o nazwie Aeri de Montserrat kursuje na górę Montserrat do znajdującego się tam opactwa. Oprócz niej są tam dwie linowe kolejki szynowe (funikulary): Funicular de Sant Joan oraz Funicular de Santa Cova. 		(12kB)
Aeri de Montserrat
Niemcy: Koblencja
(22kB) W latach 2011-2013, w trakcie obchodów UNESCO "Upper Middle Rhine Valley", ma działać w Koblencji kolejka BUGA rozpięta nad doliną Renu. W trakcie testowego trzymiesięcznego działania przewiozła już 180 000 pasżerów. Posiada 18 wagoników, z których każdy może przewozic do 35 pasażerów. Traza o długości 850 m jest pokonywana w 4 minuty. Wydajność ma wynosić 3 800 pasażerów na godzinę w jedną stronę. Więcej informacji: http://www.buga2011.de
Hongkong: Ocean Park Cable Car
(87kB)
Chile: Santiago
(62kB) (59kB)
Korea: Seoul - Namsan Cable Car
(304kB)
Japonia: Kobe
(91kB)
Polska: Najdłuższa w Europie nizinna kolej linowa ELKA (6 km) działała 39 lat w Chorzowskim Parku Kultury. Przejazd trzyodcinkową trasą trwał godzinę i był wspaniałą atrakcją. Planowana jest nowa kolejka

Przyszłość (w/g Wikipedii):