"Badania niestacjonarnych procesów hydratacji nowej klasy cementów specjalnych zaawansowaną metodą DEIS" Cementy glinowo-wapniowe z układu CaO-Al2O3 należą do grupy specjalnych spoiw mineralnych
wykorzystywanych przede wszystkim w ceramice ogniotrwałej. Minerałami cementotwórczymi w tym
przypadku są CaAl2O4, CaAl4O7 i Ca12Al14O33, które w kontakcie z wodą w temperaturze otoczenia tworzą
matrycę związków uwodnionych z układu CaO-Al2O3-H2O, do których należą termodynamicznie nietrwałe
hydraty heksagonalne typu faz CAH10, C2AH8, C4AH13 i C4AH19 (C = CaO, A = Al2O3, H = H2O). Z czasem
i/lub w wyniku działania temperatury powyżej 35oC przechodzą one w stabilne produkty hydratacji takie jak
hydrogarnet (C3AH6) i gibbsyt (AH3). Na proces uwadniania cementów kompozytowych składają się pewne
etapy obejmujące następujące charakterystyki zmieniające się w czasie: chemisorpcję wody, rozpuszczanie
minerałów z wytworzeniem jonów Ca2+ i Al(OH)4
- w roztworze, nukleację, wytrącanie produktów hydratacji
charakteryzujących się różnym stopniem uporządkowania struktury (amorficzne, submikrokrystaliczne,
krystaliczne). W zależności od składu chemicznego i fazowego faz hydraulicznych oraz cementów
kompozytowych ww. procesom towarzyszy wydzielanie pewnych ilości ciepła
Opis projektu na stronie:
Opis projektu