|
| |
| Strona główna - Badania - Konferencje - Prof. Honorowy AGH |
| |
| prof. dr hab. inż. Aleksander Karcz |
 |
| Prof. dr hab. inż. Aleksander Karcz to postać dobrze znana, szanowana i ciesząca się powszechnym autorytetem w środowisku naukowym jak i wśród przedstawicieli przemysłu związanego z energochemicznym przetwórstwem węgla. |
| Praca zawodowa |
Prof. Aleksander Karcz jest absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1962 r. ukończył Wydział Metalurgicznym Akademii Górniczo-Hutniczej, specjalność: Metalurgia Surówki i Stali. Obronił doktorat w 1968 r. na Wydziale Metalurgicznym AGH, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na tym samym Wydziale. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu. W roku 1991 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego a w 2002 roku profesora zwyczajnego.
Od chwili utworzenia w roku 1974 obecnego Wydziału Energetyki i Paliw (ówczesna nazwa: Instytut Energochemii Węgla i Fizykochemii Sorbentów) pracował a od roku 1989 aż do października 2007 r. kierował Katedrą Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla). W latach 1979 – 1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki a w latach 1993 – 1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej będąc jego członkiem jako przedstawiciel młodych a następnie samodzielnych pracowników naukowych. Pełnił szereg obowiązków m.in.: pełnomocnika Rektora ds. praktyk oraz pełnomocnika Rektora d.s. kontaktów z Uniwersytetem Technicznym w Clausthal. |
| Dydatkyka |
| Prof. Karcz posiada bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw AGH, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Między innymi doprowadził do budowy i wyposażenia hali technologicznej na terenie koksowni w Nowej Hucie, w której uruchomiono laboratoria z gazownictwa i węglopochodnych oraz instalacje półtechniczną do koksowania i zgazowania. Przygotował i realizował autorski program wykładów z zakresu nowoczesnych technologii przetwórstwa węgla oraz wytwarzania i użytkowania paliw stałych i gazowych. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Studia te ukończyło około 250 osób z dozoru technicznego z wszystkich polskich koksowni oraz branżowych jednostek badawczych i projektowych (Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla i Biuro Projektów Koksoprojekt). Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem 6 prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem. |
| Działalność poza AGH |
Ponadto poza macierzystą uczelnia prof. Karcz pełnił wiele znaczących funkcji, z których najważniejsze to:
- Wieloletni (w latach 1995-2011) Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu,
- Członek Rady Naukowej Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN w Krakowie,
- Członek Komitetu Karbochemii PAN,
- Członek Sekcji Gazownictwa Rady Naukowej Górnictwa Naftowego i Gazownictwa,
- Członek Rady Zarządzającej ds. Certyfikacji Wyrobów Instytut Nafty i Gazu,
- Członek Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych,
- Członek redakcji specjalistycznych czasopism „Karbo” i „Nowoczesne Gazownictwo”,
- Uczestnik prac Normalizacyjnej Komisji Problemowej ds. Koksu i Przetwarzania Paliw Stałych,
- Wieloletni Przewodniczący Rady Programowej Ogólnokrajowej Konferencji „Koksownictwo”,
- Członek Komitetu Naukowego corocznej Konferencji pt. „Zagadnienia surowców energetycznych i energii w gospodarce krajowej”,
- Uczestnik prac Zespołu ds. Czystych Technologii Węglowych przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
|
| Badania |
| Dorobek prof. Aleksandra Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych. Był pionierem w zakresie stosowania metod matematycznych dla potrzeb prognozowania jakości koksu. Ponadto w dorobku Profesora znajdują się też prace poświęcone problematyce kinetyki procesów pirolizy i zgazowania węgla, restrukturyzacji przemysłu koksowniczego, techniczno-ekonomicznej oceny przedsięwzięć modernizacyjnych w branży paliwowej, technicznych aspektów przesyłu gazu ziemnego, procesów przygotowania węgla do koksowania. Miedzy innymi był redaktorem opracowania podsumowującego prace zespołu ds. Czystych Technologii Węglowych przy Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, które stanowiło podstawę dla podjęcia decyzji o uruchomieniu realizowanych strategicznych programów badawczych. |
| Współpraca z przemysłem |
Należy podkreślić bardzo silną więź profesora z przemysłem o czym świadczą przyznane w dowód uznania wyróżnienia:
- Dyplom Honorowego Członka Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego,
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Przemysłu Naftowego i Gazowniczego,
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Energetyki.
|
| Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, w której oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Na początku lat osiemdziesiątych przez rok pracował w Algierii w grupie polskich specjalistów pomagających w uruchomieniu nowo zbudowanej koksowni SNS w Annabie. Aktywnie uczestniczył w modernizacji polskich koksowni, które obecnie dysponują obok koksowni niemieckich najnowocześniejszą w Europie bazą wytwórczą oraz efektywnymi urządzeniami do ochronny środowiska. Uczestniczył we wdrożeniu w polskim koksownictwie energooszczędnej metody suchego chłodzenia koksu. Kierował pracami badawczymi a następnie wdrożeniem stosowania pyłu koksowego z suchego chłodzenia koksu jako taniego substytutu do oczyszczania koksowniczych wód ściekowych a rozwiązanie to zostało nagrodzone Złotym Medalem z Wyróżnieniem na 46 Światowym Salonie Wynalazczości i Innowacji Technicznych EUREKA 97 w Brukseli. Kierował pracami nad opracowaniem i wdrożeniem nowoczesnego zintegrowanego systemu monitoringu stanu technicznego i technologicznego baterii koksowniczych. Przewodniczy Radzie Konsultacyjnej 5-letniego projektu Inteligentna Koksownia o budżecie 60 mln PLZ mającego niebagatelne znaczenie dla rozwoju i modernizacji polskiego przemysłu koksochemicznego. Dzięki działalności profesora AGH jest wiodącą uczelnią w przemyśle koksowniczym.
| | Współpraca z ośrodkami naukowymi |
| Prof. Karcz współpracował z wielu ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest dobrze znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym tj. Niemcy, Czechy, Rosja, Ukraina. |
| Wyróżnienia i nagrody |
Prof. Aleksander Karcz w trakcie swej kariery uzyskał wiele nagród i wyróżnień, z których najważniejsze to:
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1974 r.
- Złoty Krzyż Zasługi – 1982 r.
- Medal Komisji Edukacji Narodowej – 1983 r.
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1995 r.
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2004 r.
- Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych w latach 1974, 1976 i 1980
- Złoty Medal z Wyróżnieniem na 46 Światowym Salonie Wynalazczości i Innowacji Technicznych EUREKA 97, Bruksela
|
|
| |
