JM

===== Tablice "dwuwymiarowe" ===== Przyjmijmy tu zasadę, że komunikacja z użytkownikiem (wczytywanie danych i wyprowadzanie na ekran wyników) prowadzona jest tylko w segmencie głównym (''main''), a właściwe obliczenia są realizowane w wywoływanej z ''main'' funkcji. Proszę napisać programy (osobne dla każdego punktu), który: - Czyta, pamięta w dwuwymiarowej tablicy znakowej i wypisuje 5 łańcuchów znakowych. - Tworzy tablicę, której każdy element ma wartość równą sumie elementu sąsiadującego z lewej strony (o mniejszym numerze kolumny) i elementu sąsiadującego z góry (o mniejszym numerem wiersza). Jeżeli takiego sąsiada nie ma, to w sumie należy zastąpić go wczytaną wartością parametru ''p''. W segmencie głównym wczytywane są rozmiary tablicy (liczba wierszy i liczba kolumn) oraz wartość parametru ''p''. Gotowa tablica jest wyprowadzana na ekran także w segmencie głównym. W drugiej wersji tego programu sumę elementu lewego i górnego należy zastąpić sumą elementu prawego i dolnego. - Oblicza sumę elementów macierzy (np. "po wierszach") aż do natrafienia na element równy 0. (Uwaga na wyjście z pętli zagnieżdżonej). - Mnoży macierze: W segmencie głównym są zdefiniowane dwie macierze o zadanych wymiarach. Wywoływana jest uniwersalna funkcja, która oblicza iloczyn macierzy (uniwersalna tj. przystosowana do mnożenia macierzy o dowolnych - ale dozwolonych - rozmiarach). W segmencie głównym otrzymana macierz jest wyprowadzana na ekran. Uwaga: Program należy napisać w dwóch wersjach - z użyciem i bez użycia VLA (tablic o "zmiennej" długości). Wersję bez VLA należy napisać raz w notacji wskaźnikowej, a w wersji z VLA w notacji tablicowej (indeksowej). W każdym przypadku nie należy używać zmiennych zewnętrznych (globalnych).