Fick+Reaction Solver
Symulator transportu jonów chlorkowych w próbce betonowej. Rozwiązanie numeryczne zagadnienia dyfuzji Fickowskiej i wiązania zgodnie z izotermą Freundlicha.
Internetowy symulator transportu jonów chlorkowych w próbce betonowej będącej w kontakcie z roztworem chlorków. Dyfuzja Fickowska i wiązanie zgodnie z izotermą Freundlicha zakładane są wewnątrz próbki. Metoda Linii z jednorodną siatką została użyta do przekształcenia równań różniczkowych cząstkowych (PDE) w układ równań różniczkowych zwyczajnych (ODE). Tak powstały układ ODE jest następnie rozwiązywany jawną metodą Eulera.
Czasozależny model dyfuzji-reakcji - podstawowe wzory
Dyfuzja i wiązanie
Po uwzględnieniu informacji na temat porowatości betonu oraz wiązania chlorków w fazie stałej, prawo zachowania masy przybiera postać:
Człon reakcyjny, `r` wyznaczany jest przy użyciu izotermy Freundlicha:
Gęstość fazy stałej w betonie, `\rho_s` wyliczana jest z sumy ważonej:
Warunki początkowe i brzegowe
Zakładamy stałe stężenia na brzegach (warunki brzegowe Dirichleta):
Na początku procesu, próbka nie zawiera chlorków:
Całkowite stężenie chlorków
Całkowite stężenie chlorków (podana w `kg`/`kg` betonu) jest sumą chlorków wolnych i związanych:
Model dyfuzji-reakcji - rozwiązanie numeryczne
Rozwiązanie numeryczne powyższych równań bazuje na Metodzie Linii (MoL) oraz na metodzie jawnej Eulera.
Metoda Linii
Dzielimy rozpatrywany odcinek, na `n + 1` przedziałów, otrzymując punkty `x_0` do `x_{n+1}`. Odległość między kolejnymi punktami wynosi `h`. Definiujemy `c_i \equiv c(x_i)` oraz `C_{b,i} \equiv C_b(x_i)`. Drugą pochodną stężenia po położeniu zastępujemy ilorazem różnicowym, otrzymując następujący układ równań:
Metoda Eulera
Jeżeli `c_{i}` i `C_{b,i}` oznaczają stężenia w czasie `t_j`, a `\overline c_{i}` i `\overline C_{b,i}` oznaczają stężenia w czasie `t_{j+1}`, to wtedy:
Po wstawieniu wzoru na pochodną po czasie otrzymujemy: