Strona główna Ekipa Wyprawy Porady Linki Projekty Galeria

   EKSTREMA.NET » Porady » Słowacja 2006

PORADY PRAKTYCZNE
Niżne Tatry – 2006

Położenie i topografia

Niżne Tatry to największa powierzchniowo grupa górska na Słowacji – grzbiet główny o przebiegu wschód-zachód ma długość niemal 100 km i na wielu odcinkach jest pokryty halami. Dzieli się na dwie części: wschodnią (niższą) i zachodnią (wyższą). Wschodnia zwana jest od najwyższego szczytu pasmem Kráľovej hoľi (1946) i biegnie od niej do przełęczy Čertovica (1238), którą biegnie droga. W zachodniej, która sięga do Hiadelskiej Przełęczy (1099) i Donowałów, wznoszą się najwyższe szczyty: Ďumbier (2043) z pięknie wykształconymi kotłami polodowcowymi po stronie północnej i Chopok (2024) – mekka narciarzy. Okolice Doliny Demianowskiej to unikatowy w skali całych Karpat rejon krasu wysokogórskiego, w którym bardzo dobrze rozwinął się system jaskiniowy (Jaskinie Demianowskie).

Przyroda

Park Narodowy Niżnych Tatr istnieje od 1978 r. Zajmuje obszar między dolinami Wagu i Hronu i wraz z otuliną jest największym obszarem ochrony przyrody na Słowacji.
Występuje tu piętrowy układ roślinności – regle, kosodrzewina, hale. Góry obfitują w zwierzynę, m.in. niedźwiedzie, wilki, rysie, orły.

Schroniska

Schroniska górskie z prawdziwego zdarzenia to:

Chata gen. M.R. Štefánika – na zachód od Čertovicy, nocleg ze skromnym śniadaniem kosztował 270 SKK,

Kamenná chata pod Chopokiem – tuż pod szczytem, kłopoty z wodą, nocleg 300 SKK,

hotel górski Kosodrevina, położony na południe od Chopoka.

Chatki górskie – utulnie i szałasy

Jest ich tu pod dostatkiem i, co najważniejsze, są dobrze rozmieszczone, a w pobliżu zawsze znajduje się woda. Więcej informacji na stronie hiking.sk. Oto niektóre z nich:

útulňa Andrejcová – w siodle Andrejcovej, przy czerwonym szlaku głównym; duża, szczelna, posiada piec, prycze, materace na poddaszu, stół i ławy; woda tuż obok;

útulňa Ramža – ok. 1 dzień drogi na zachód od Andrejcovej, przy czerwonym szlaku głównym; komfortowa, z pryczami, piecem, czajnikiem, stołem i ławami; woda nieco dalej (5 minut);

koliba Brenkus – przy niebieskim szlaku z Liptovskego Jána (13 km) do Chaty gen. Štefánika; posiada prycze, miejsce na ognisko przed chatą; potok tuż obok;

útulňa pod Chabencom – po południowej stronie poniżej głównego grzbietu; ma GOSPODARZA; działa trochę jak polska chatka studencka, nocleg kosztuje 70 SKK; woda w źródle ok. 200 m dalej.

Namiot

Na terenie parku narodowego wyznaczone zostały miejsca, gdzie można rozbijać namioty. My skorzystaliśmy z Hiadeľskego sedla. Przyjemnie, woda po południowej stronie przełęczy, ok. 100 m w dół. Atmosferę psuje tylko linia wysokiego napięcia, która przechodzi przez przełęcz, ale po jednym noclegu chyba nie powinniśmy być za bardzo napromieniowani...

Dostępność pasma

Po północnej stronie pasma biegnie droga Poprad – Liptowski Mikułasz – Rużomberok, która pozwala na dotarcie w każdą jego część. Korzystając z autobusów SAD (Rużomberok, Poprad) można dotrzeć do górskich dolin po stronie północnej, na wschodni i zachodni kraniec Niżnych Tatr, a nawet na stronę południową. Dogodnym punktem jest też Bańska Bystrzyca (kolej, SAD).

Transport

Opcja wschodnia:

Kraków – Zakopane: PKS lub autobus prywatny,
Zakopane – Łysa Polana: autobus lub bus,
granica polsko-słowacka na Łysej Polanie: piechotą,
Łysa Polana – Poprad: autobus – my złapaliśmy go przypadkiem na stopa po tym, jak okazało się, że autobus SAD jeździ inaczej niż to jest w rozkładzie...

Kraków – Zakopane: PKS lub autobus prywatny,
Zakopane – Poprad: autobus kursowy, 1 dziennie, ok. 17 zł;

dalszy dojazd autobusami SAD (np. do Telgárt).

Opcja zachodnia:

PKP: Kraków – Zwardoń,
granica polsko-słowacka: turystyczne przejście graniczne koło Zwardonia, pieszo,
pociągi: Skalité Serafinov – Čadca – Žilina – Turčianske Teplice – Banská Bystrica;

Kraków – Žilina: bezpośredni pociąg międzynarodowy,
w celu ZNACZNEGO obniżenia kosztów należy kupić bilet do Zwardonia, „przejściówkę” przez granicę (ok. 1 €) i bilet ze Skalitego do miejsca przeznaczenia;

dalszy dojazd autobusami SAD (np. do Hiadeľ).

Makulatura

•     Mapy VKÚ 1:50 000: Nízke Tatry – Chopok (122) i Nízke Tatry – Kráľova hoľa (123)
•     Przewodnik: Niżne Tatry, wyd. Dajama, seria Z plecakiem po Słowacji




© 2008   –   Zespół EKSTREMA.NET