http://www.dermnetnz.org/pathology/melanocytic-naevi-path.html

Pathology of Benign Melanocytic Nevi

dotychczas określane jako znamiona barwnikowe (naevi pigmentosi), lecz zgodnie z ustaleniami WHO lepiej nazywać je znamionami melanocytarnymi (melanocytic naevi), gdyż ich istotą jest rozplem melanocytów, a bardzo często w zmianach tych nie stwierdza się barwnika [Czerniak złośliwy – podręcznik dla lekarzy i studentów; red. Janusz Skowronek, Andrzej Mackiewicz, Helena Żygulska-Mach]

Znamię barwnikowe def: nowotwór łagodny wywodzący się z melanocytów. Jest to guzkowe, dobrze odgraniczone skupienie melanocytów widoczne jako ciemniejszy od otaczającej skóry, wypukły twór obecny na skórze zwykle od wczesnego dzieciństwa. Średnio każdy dorosły człowiek ma pomiędzy 20 a 40 znamion barwnikowych, choć niektórzy ludzie mają ich znacznie więcej. Zmiany te najczęściej obecne są na skórze głowy, szyi, klatki piersiowej i tułowia. Wygląd makroskopowy znamienia barwnikowego: - wypukły, ciemniejszy od otoczenia guzek na skórze (czasem może być uszypułowany) - średnica znamienia zwykle nie przekracza 10mm - równy obrys zewnętrzny, zwykle kształt okrągły lub owalny - jednakowy kolor całości zmiany (znamiona mogą być tylko nieznacznie ciemniejsze od otaczającej skóry lub prawie czarne – istotna jest równomierność zabarwienia całej zmiany a nie odcień) - ze znamienia mogą wyrastać mniej lub bardziej liczne włosy - znamię nie boli, nie swędzi, nie stwierdza się na jego terenie samoistnego owrzodzenia ani krwawienia Typy histologiczne znamion barwnikowych klasycznych: 1. znamię barwnikowe łączące (brzeżne) – gniazda melanocytów tworzących guzek obecne jest na granicy warstwy podstawnej naskórka i skóry właściwej. Uważa się, że jest to najwcześniejszy etap rozwoju znamienia – takie znamiona obserwujemy zwykle u dzieci i nastolatków. W miarę upływu czasu zwiększa się liczby melanocytów w guzku i część z nich przesuwa się do skóry właściwej – takie znamię nosi nazwę mieszanego, 2. znamię barwnikowe mieszane – guzkowe skupienia melanocytów są obecne na granicy skórnonaskórkowej oraz w postaci gniazd w skórze właściwej. Takie znamiona obserwujemy zwykle u ludzi koło 3. dekady życia. Melanocyty nadal przemieszczają się w obręb skóry właściwej – kiedy wszystkie grupy melanocytów obecne na granicy skórno-naskórkowej przesuną się niżej mamy do czynienia ze znamieniem skórnym, 3. znamię barwnikowe skórne – guzkowe skupienie melanocytów obecne są na terenie skóry właściwej. Ogromna większość znamion barwnikowych pojawia się między 4. a 10. rokiem życia i jest obecna na skórze aż do śmierci. Minimalny procent znamion może ulec samoistnej regresji. W bardzo rzadkich przypadkach (poniżej 1%) na podłożu znamienia może dojść do rozwoju nowotworu złośliwego – czerniaka. Cechy mogące świadczyć o rozwoju czerniaka na terenie znamienia to: - nagła zmiana wielkości znamienia (gwałtowny wzrost znamienia), - zmiana barwy części znamienia - pojawienie się owrzodzenia lub samoistnego (nie związanego z urazem np. zadrapaniem) krwawienia ze znamienia, - pojawienie się bolesności. W takich przypadkach należy znamię niezwłocznie usunąć z marginesem tkanek otaczających (nie wolno dokonywać „kosmetycznego” usuwania znamienia) i przesłać do badania histologicznego. Typowo wyglądające znamiona barwnikowe nie wymagają usuwania – wyjątek stanowią te zmiany, które są zlokalizowane w miejscach narażonych na powtarzające się urazy i drażnienie (pod paskiem stanika, w pasie, zmiany uszypułowane, które grożą urwaniem) – te znamiona powinno się wyciąć. Znamiona barwnikowe specjalne: 1. znamię błękitne – znamię barwnikowe złożone z melanocytów, które przybierają kształt wrzecionowaty i leżą bardzo głęboko w skórze właściwej. W znamieniu tym obecna jest znaczna ilość barwnika (melaniny), ale ze względu na jego głębokie położenie w skórze makroskopowo zmiana wygląda jak płaskie, szaro-błękitne przebarwienie na skórze. 2. znamię barwnikowe typu Spitz – znamię występujące typowo na skórze twarzy u dzieci. Makroskopowo tego typu znamię wygląda jak czerwony guzek. Histologicznie zbudowane jest z melanocytów, które mają inną morfologię niż melanocyty w znamieniu klasycznym. 3. znamię barwnikowe wrodzone – znamię obecne na skórze noworodka przy urodzeniu. Są to zwykle zmiany znacznych rozmiarów, najczęściej lokalizujące się na skórze tułowia. Im większe znamię wrodzone, tym większe ryzyko rozwoju na jego podłożu czerniaka.

(nevus cells)

• melanocyty, które opuściły nabłonek ^[1]
• rozmiar większy od prawidłowych melanocytów
• umiejscowione w połączeniu skórno-naskórkowym bądź w skórze właściwej
• główny składnik znamion melanocytowych

Źródła:

• wiki

(acquired melanocytic nevus)

• znamieniu temu nadawane są różne nazwy, a samo pojęcie jest różnie definiowane¹⁾
• większość znamion melanocytowych nabytych traktowanych jest jako nowotwory łagodne²⁾

ciałko Kamino (Kamino body) - bezpostaciowy eozynofilny twór przy granicy skórno-naskórkowej, typowy dla znamienia Spitz

Invalid Link

Ciałko Kamino – różowy bezpostaciowy “kleks” otoczony białawą pustą przestrzenią po lewej stronie fotografii (źródło: wiki)