24.4 Energia pola magnetycznego
W paragrafie 20.2 pokazaliśmy, że jeżeli w jakimś punkcie przestrzeni istnieje pole elektryczne o natężeniu E to możemy uważać, że w tym punkcie jest zmagazynowana energia w ilości ε0E2/2 na jednostkę objętości. Podobnie energia może być zgromadzona w polu magnetycznym. Rozważmy na przykład obwód zawierający cewkę o indukcyjności L. Jeżeli do obwodu włączymy źródło SEM (np. baterię) to prąd w obwodzie narasta od zera do wartości maksymalnej I0. Zmiana prądu w obwodzie powoduje powstanie na końcach cewki różnicy potencjałów ΔV (SEM indukcji) przeciwnej do SEM przyłożonej
(24.20) |
Do pokonania tej różnicy potencjałów przez ładunek dq potrzeba jest energia (praca) dW
(24.21) |
Energię tę (pobraną ze źródła SEM) ładunek przekazuje cewce więc energia cewki wzrasta o dW. Całkowita energia magnetyczna zgromadzona w cewce podczas narastania prądu od zera do I0 wynosi więc<
(24.22) |
Jeżeli rozpatrywana cewka ma długości l i powierzchnię przekroju S, to jej objętość jest równa iloczynowi lS i gęstość energii magnetycznej zgromadzonej w cewce wynosi
(24.23) |
lub na podstawie równania (24.22)
(24.24) |
Przypomnijmy, że dla cewki indukcyjność i pole magnetyczne dane są odpowiednio przez wyrażenia
(24.25) |
(24.26) |
co prowadzi do wyrażenie opisującego gęstość energii magnetycznej w postaci
(24.27) |
Prawo, zasada, twierdzenie Jeżeli w jakimś punkcie przestrzeni istnieje pole magnetyczne o indukcji B to możemy uważać, że w tym punkcie jest zmagazynowana energia w ilości na jednostkę objętości. |