Silnik synchroniczny:

Silnik ten zawdzięcza swoją nazwę temu, iż jego prędkość obrotowa wirnika jest synchroniczna z prędkością pola magnetycznego wytworzonego przez nieruchome uzwojenia stojana.

Maszyna synchroniczna jest przetwornikiem i przetwarza energię elektrycznej na mechaniczną. W stojanie maszyny synchronicznej znajduje się twornik. Tam też indukowana jest siła elektromotoryczna. W wirniku natomiast umieszczone są elektromagnesy, które to odpowiedzialne są za wytwarzanie  strumienia magnetycznego wzbudzenia. Rozkład indukcji magnetycznej w szczelinie wzdłuż obwodu maszyny jest prawie, że sinusoidalny. Otrzymuje się to dzięki odpowiedniemu rozłożeniu uzwojenia magnesującego. Częstotliwość napięcia indukowanego w tworniku zależna jest od liczby par biegunów 2p oraz od prędkości obrotowej n mierzonej w [obr/min] zgodnie z poniższym wzorem: