IFS (ang. iterated function system) to zbiór funkcji używanych do konstruowania fraktali. Zostały one opisane w 1981 roku przez John'a Hutchinsona. 

Funkcje te mogą służyć do przekształcania zarówno płaszczyzny dwu- jak i trójwymiarowej. Jednak dla uproszczenia zajmijmy się tylko dwoma wymiarami. Płaszczyznę taką opisujemy za pomocą współrzędnych x i y. 

To sposób generowania fraktali przy użyciu IFS, który zostal przedstawiony przez Michaela Barnsleya. Podzielony jest on na kilka etapów:

• Najpierw zostaje wylosowany punkt na płaszczyźnie lub wybrany zostaje punkt (0,0)
• Losowo wybrana zostaje funkcja przekształcająca ze zbioru funkcji IFS
• Dokonuje się przekształcenie, powstaje nowy punkt
• Dokonujemy iteracji, czyli powtórzenia całego procesu (im więcej powtórzeń, tym dokładniejszy obraz fraktala otrzymamy)

Zbiór wszystkich otrzymanych w ten sposób punktów nazywamy atraktorem.