Regulacja ta jest realizowana dla silnika pierścieniowego. Oporność regulacyjna włączona jest poprzez szczotki i pierścienie do obwodu wirnika. Uzwojenie stojana natomiast bezpośrednio do sieci. Należy zwrócić uwagę, aby regulowany silnik miał szczotki stale przylegające do pierścieni ślizgowych.
Uzwojenie stojana zazwyczaj łączy się w gwiazdę do każdej fazy dołączając taką sama oporność.
Poprzez zwiększanie oporności wirnika, na charakterystyce mechanicznej przesuwa się punkt obrazujący moment maksymalny w kierunku mniejszych prędkości.
Obrazuje to poniższy rysunek, który przedstawia charakterystyki mechaniczne silnika indukcyjnego dla różnych wartości rezystancji w obwodzie wirnika. Przy stałym momencie M, zwiekszając oporność zmniejszamy prędkość wirowania. Niestety w takim przypadku rosną straty w wirniku i zmniejsza się sprawność silnika. Wniosek nasuwa się jeden - regulacja prędkości poprzez włączanie oporności w obwód wirnika przy stałym momencie jest nieekonomiczna, a najwyższą sprawność silnik będzie miał przy pracy na prędkości znamionowej. Inną wadą tego typu regulacji jest to, że przy znacznym zmniejszeniu prędkości, wahania momentu będą powodować znaczne zmiany prędkości obrotowej. Kolejną wadą tego typu regulacji jest fakt, że przy znacznym zmniejszeniu prędkości, wahania momentu będą powodować widoczne zmiany prędkości obrotowej.