BADANIA NAUKOWE I TEMATYKA BADAWCZA

• Osiągnięcia i Wyniki
• Certyfikaty i Dyplomy
• Projekty i Granty
• Współpraca i Oferty Pracy
• Tematy i Zainteresowania
• Indeksy cytowań
• Publikacje

"Wiedza to potęga" mawiali już starożytni, lecz by skorzystać z jej dobrodziejstwa musimy się sporo napracować. Obecnie korzystając z technologii informatycznych mamy coraz łatwiejszy dostęp do różnych informacji, co daje nam możliwość efektywniejszego zdobywania wiedzy. Wiedza jest potrzebna do inteligentnego działania, a więc również w informatyce trwają różne próby modelowania wiedzy. Nie jest to jednak proste zagadnienie, gdyż wiedza nie jest ani zbiorem danych, ani zbiorem informacji, ani zbiorem reguł, które można w łatwy sposób odwzorować w systemach informatycznych. Wiedza formuje się w naszych umysłach przez całe nasze życie na podstawie napływających do nas danych, które mogą nieść dla nas pewną wartość informacyjną - wtedy stają się dla nas informacją. Informacja może być jakąś ważną regułą lub zasadą ułatwiającą nam życie lub zrozumienie otaczających nas zjawisk lub procesów. Wiedza jest też ściśle powiązana z inteligencją, gdyż im większa i lepiej uformowana wiedza, tym bardziej nasze działania są skuteczne, efektywne, a więc inteligentne. Wiedza jednak formuje się tylko w aktywnych systemach skojarzeniowych, takich jak nasz układ nerwowy, gdyż do jej powstania potrzebna jest możliwość aktywnego powiązania ze sobą rozpoznanych lub powtarzających się części utrwalonych w neuronach kombinacji danych, które mogą być ze sobą połączone przez pewne relacje, np. podobieństwo i następstwo. Zastanówmy się, dlaczego przypominają nam się kolejne etapy jakiejś czynności, reguły, metody, algorytmu, sentencji lub tekstu? Dlaczego kojarzą nam się obiekty, działania i właściwości podobne? Kojarzenie jest niezbędnym elementem układanki prowadzącej do formowania się wiedzy i inteligencji. Niestety współczesna informatyka nie wykorzystuje jeszcze ani systemów skojarzeniowych, ani skojarzeniowej metodologii obliczeniowej, jaka od milionów lat funkcjonuje w naszych biologicznych umysłach. Metodologia ta jest o tyle ciekawa, że trudne obliczeniowo zadania rozwiązuje w mgnieniu oka i to mimo tego, iż nasze neurony działają z szybkością ok. kilku do kilkudziesięciu aktywacji na sekundę w porównaniu do szybkości taktowania współczesnych wielowątkowych i wielordzeniowych procesorów. Dzieje się tak dlatego, że neuronów jest bardzo wiele i są one połączone ogromną ilością połączeń (nawet ok. 100 tyś.), które umożliwiają odwzorowanie istotnych relacji pomiędzy tym, co reprezentują neurony, które dyskryminują napływające do nich układy i kombinacje danych... Obecnie każdy z nas nosi swoją wiedzę ze sobą, zamkniętą w swoim umyśle oraz ma możliwość interakcji z innymi inteligentnymi istotami zarówno dzieląc się z nimi swoją wiedzą, jak również wzbogacając swoją własną za pośrednictwem przekazywanych sobie informacji z wykorzystując do tego język, przekaz niewerbalny i różnego rodzaju media. Zauważmy jednak, iż informacja przekazana może być odebrana przez jej odbiorcę w zupełnie inny i niespodziewany dla nas sposób. Ma to ścisły związek z tym, jak uformowała się wiedza w umyśle odbiorcy i jak przekazane dane skojarzyły się w jego umyśle...

Rozwój sztucznej inteligencji jest naturalnym krokiem ewolucji związanym z dążeniem inteligencji naturalnej do kooperacji z inteligentnymi jednostkami. Dzięki niej naturalna inteligencja może się szybciej rozwijać i poszerzać swoje możliwości. Sztuczna inteligencja tak samo jak naturalna musi się opierać o systemy zdolne do kojarzenia i uogólniania wykorzystujące ograniczony kontekst dla skojarzeń, gdyż dzięki nim możliwe jest automatyczne tworzenie się reprezentacji świata w postaci pewnych klas obiektów oraz formowanie się wiedzy o nim. Wiedza zaś może być przywoływana na podstawie różnych kontekstów skojarzeniowych. We współczesnej informatyce dane są przechowywane w pasywnych pamięciach oraz przetwarzane przez programy realizujące pewne algorytmy skonstruowane przez ludzi na podstawie wniosków wynikających z ich skojarzeń, wiedzy i inteligencji. W systemach skojarzeniowych (AS - associative systems) dane, ich układy i kombinacje oraz całe ich sekwencje są reprezentowane w sieci neuronów w sposób aktywny, mogą tworzyć aktywne interakcje i powiązania asocjacyjne. Możliwe to się staje jednak dopiero w momencie modelowania funkcji neuronów w czasie, który daje możliwość odwzorowania procesów relaksacji i refrakcji neuronów, tzn. procesu stopniowego powracania neuronów do stanu spoczynku oraz procesu stopniowo przemijającego stanu ograniczenia jego reaktywności. Procesy te pełnią bardzo ważne znaczenie w procesach skojarzeniowych, np. w rozważaniu alternatyw (skojarzeniach alternatywnych). Dzięki temu w systemach skojarzeniowych mogą powstawać skojarzenia na skutek aktywacji odpowiednio ze sobą powiązanych neuronów oraz autonomicznie może się formować wiedza, czego przykładem są biologiczne systemy skojarzeniowe (BAS - biological associative system). Obecnie powstają sztuczne systemy skojarzeniowe (AAS - artificial associative system), a na ich podstawie asocjacyjna sztuczna inteligencja.