Skaleniowce (in. skalenoidy, foidy) są minerałami podobnymi do skaleni (zob. plagioklazy, skalenie potasowe) jednak są od nich znacznie uboższe w krzemionkę. Gdy magma jest bogata w krzemionkę - wtedy krystalizują skalenie, gdy jest uboga - tworzą się skaleniowce. Minerały te moga w związku z tym występować wyłącznie w skałach zasadowych, w których na próżno szukać kwarcu. Z kolei w skałach kwaśnych takich jak np. granitoidy na próżno szukać skaleniowców. Jeśli krzemionki w magmie było dużo (o czym świadczy zawartość kwarcu), z pewnością krystalizowały skalenie, a nie skaleniowce. Najważniejszymi przedstawicielami tej grupy minerałów są leucyt, nefelin i sodalit.
Leucyt występuje w skałach magmowych ubogich w krzemionkę, a bogatych w potas, oraz w produktach erupcji wulkanicznych np. we współczesnych lawach Wezuwiusza.
Nefelin występuje w skałach magmowych ubogich w krzemionkę, a bogatych w sód np. fojalitach, fonolitach i innych. Jest on również składnikiem dolnośląskich bazanitów i nefelinitów.
Sodalit występuje w skałach magmowych np. fonolitach oraz w sjenitach i trachitach. Jest składnikiem metasomatycznie zmienionych wapieni i innych skał osadowych. Współwystępuje z nefelinem, leucytem, tytanitem.